Jest to nurt psychoterapii łączący pracę umysłu z ciałem, którego celem jest pomóc pacjentom w rozwiazywaniu ich emocjonalnych konfliktów. Tak jak przez umysł możemy wpłynąć na ciało, tak i przez ciało czując i będąc w kontakcie z naszymi impulsami możemy wpłynąć na umysł.

Bioenergetyka jest naturalną, intuicyjną i skoncentrowaną na pracy z ciałem formą terapii. Ciało nie kłamie. Jest zwierciadłem duszy i pokazuje swoją prawdziwą historię. Trwała, głęboka i autentyczna przemiana możliwa jest tylko wtedy, gdy równolegle dotykamy strefy ciała oraz umysłu.

– Aleksander Lowen –

Osobowość jednostki ludzkiej wyraża się przez ciało w równym stopniu co przez umysł. Człowieka nie można podzielić na umysł i ciało. Pomimo to wszystkie badania nad osobowością koncentrują się na umyśle, lekceważąc ciało. A przecież tyle nam ono mówi o właścicielu. Sylwetka, wyraz oczu, ton głosu, ruchy szczęki, położenie ramion, swoboda ruchów i spontaniczność gestykulacji informują nas nie tylko o tym, kim druga osoba jest, lecz także – czy cieszy się życiem, czy tez jest przygnębiona lub czuje się niezręcznie.

– Aleksander Lowen –

Co to jest za metoda – Analiza Bioenergetyczna? Jak pracuje grupa ćwiczeniowa?

Sama nazwa mało co mówi niezorientowanym i może być niezrozumiała dla wielu osób.
Na podstawie literatury i własnych doświadczeń chciałabym przybliżyć trochę tę metodę i może niektórych nią zaciekawić.

Aleksander Lowen był wybitnym psychiatrą i psychoterapeutą twórcą Analizy Bioenergetycznej.
Jest to metoda psychoterapii łącząca pracę umysłu z ciałem, której celem jest pomóc pacjentom w rozwiązywaniu ich emocjonalnych konfliktów. „Ciało nie kłamie. Jest zwierciadłem duszy i pokazuje swoją prawdziwą historię”.
Patrząc z innej strony, od strony komunikacji – uważa się, że 30% przekazu stanowi mowa werbalna, a 70% mowa ciała. Skoro ciało mówi swoim językiem, to nie jest to przekaz intelektualny, ale  emocjonalny w naturalny sposób mówiący o nas, niezależny od naszej woli i świadomości.
Już od dzieciństwa na skutek przeżywanych emocji kształtuje się pewien wzorzec ruchowy i napięciowy mięśni w ciele. A.Lowen pracując przez lata z wieloma pacjentami przeprowadził dokładną analizę budowy ciała. Skupiając swoją uwagę na postawie, sposobie poruszania, oddychania, patrzenia, połączył  cechy osobowości z budową ciała i wyodrębnił pięć struktur charakterologicznych oraz nazwał typy zawieszenia emocji w ciele. Typ zawieszenia emocji w ciele to  nieświadomy sposób reagowania emocjonalnego, niezależny od naszej woli. Prostym przykładem jest  huk spadającej rzeczy, uderzającej o podłogę, lub pisk opon samochodu i trzask, jeśli te wydarzenia są niespodziewane, dzieją się nagle to mogą wywołać w nas wzdrygnięcie ciała, podskoczenie w górę, napięcie mięśni ramion, uniesienie barków. Z przestraszenia, z lęku uruchomi się w nas mechanizm obronny niezależny od nas. Istnieją różne rodzaje lęków powstałe w dzieciństwie „…nie mają imienia i twarzy, wtedy gdy zostaną wyparte. Żyją dalej w nieświadomości, wywierając ten sam wpływ”.
Lęk przed opuszczeniem i samotnością, przed śmiercią i unicestwieniem, przed poddaniem się i brakiem bliskości i wiele innych w charakterystyczny sposób wpisuje się w ciało. Nieraz są tak trudne do zniesienia, że nie chcemy ich czuć, odcinamy się wtedy od naszej żywotności – od czucia. Nic nie czując pozbawiamy się też odczuwania przyjemności.

Skoro lęk i inne emocje wpisują się w ciało to na szczęście poprzez ciało możemy do nich dotrzeć i wydobyć je na powierzchnię przywracając ciału żywotność i lepsze samopoczucie.
W tym celu stosuje się system specjalnie dobranych ćwiczeń. Nie chodzi w nich by zdobyć większą kondycję fizyczną, nie są to zajęcia fitness, albo usprawniające ruchowo. Są to bardzo specyficzne ćwiczenia poprawiające, albo przywracające kontakt z czuciem, z własną żywotnością, gdzie próbując  różnego rodzaju ekspresji od szeptu do krzyku, od delikatnego dotyku do uderzania, adekwatnie do sytuacji możemy wyrażać swoje emocje.
Spotykając się w grupie ćwiczeniowej możemy poprzez lepszy kontakt ze sobą i swoim ciałem lub w interakcji z innymi osobami zaobserwować co jest dla nas trudne, czego nie chcemy czuć, czego nie potrafimy wyrazić i w bezpiecznych warunkach spróbować to zrobić. Pracując na grupie ćwiczeniowej poprzez ciało  można znacznie szybciej dotrzeć do czegoś co sprawia nam trudność niż na terapii werbalnej. Słyszałam to już nie jeden raz  i mam też takie doświadczenie. Grupa ćwiczeniowa z elementami psychoterapii jest doskonałym narzędziem w pracy nad sobą i jest bardzo pomocna dla osób będących w psychoterapii innych modalności.
Inne formy pracy w tej metodzie to warsztaty pracy z ciałem tematyczne, albo skierowane tylko dla kobiet lub mężczyzn. Terapia indywidualna i grupowa dla zamkniętej ilości osób. Cechą charakterystyczną dla tej metody psychoterapeutycznej jest maximum 30% pracy werbalnej i minimum 70% pracy z ciałem.

Dla kogo są te zajęcia? Dla tych wszystkich którzy:

• czują niski poziom energii w sobie i popadają w stany depresyjne,
• mają kłopoty w relacjach i przeżywają konflikty emocjonalne,
• mają zablokowaną autoekspresję, czują się nieśmiało i trudno im wypowiadać własne zdanie,
• widzą, że życie ucieka im miedzy pacami, niczym się nie martwią, ale też nic ich nie cieszy,
• mają niski poziom własnej wartości i widzą, że ich granice są często przekraczane,
• czują lęk przed życiem, czuję się samotne, opuszczone, odrzucone i trudno im nawiązać satysfakcjonujące kontakty z innymi,
• chcą mieć lepszy kontakt ze swoimi emocjami i zaciekawia ich ta metoda,
• czytali o tej metodzie i chcą w praktyce jej spróbować.